Donderdag 12 mei

Even een verhaaltje van 1 dag, omdat we de komende 3 dagen op natuurcampgrounds gaan vertoeven, waar geen wifi is (en geen stromend water en geen electriciteit).

Het was een rare dag, omdat we zo gewend zijn aan het natuurschoon, de rust, de stilte, de droogte, de dorheid, de rotsen en rotspartijen, dat het echt even mindsetten is ten aanzien van de omgeving waarin we nu beland zijn.

Imagine: palmen, bloeiende planten in allerlei kleuren, groen gras, maar vooral: heeeel veeeel verkeer, heeeel groooote snelwegen, heeeeeel veeeeel lawaaaai!

Vanaf de campground van vannacht was het, volgens google, anderhalf uur rijden naar de Iowa, een amerikaans oorlogsschip, die in WOII veel betekent heeft, maar ook nog tijdens de koude oorlog en de Korea-oorlog. Het is nu een museumschip geworden, wat Wim graag wilde bezoeken. 

Drie uur later draaiden we, helemaal dol van het verkeer en de breedte van de highways (8 banen naast elkaar was geen uitzondering) de enorme parkeerplaats van de Iowa op. Het zal je niet verbazen, maar hij lag aan de kade aan zee, en voor we er arriveerden, hebben we ook nog 2 enorme bruggen overreden, en ons verbaasd op het zicht op de overslagterminals van LA. Europoort is er niets bij (maar blijft wel groter dan LA). En als je je dan bedenkt hoe ver je komt als je in Nederland 3 uur gaat rijden………

Het bewonderen van de Iowa heeft bijna 4 uur in beslag genomen, mede door een gids die helemaal los ging op de interesse van Wim, en de andere man in het gezelschap, een beroepsmilitair. We hebben echt het hele schip doorkruist, van onder tot boven, en van bak tot stuur. De stappenteller stond op 5000.

De campground die  ik gereserveerd heb ligt bijna onder 1 van die twee bruggen, en dat is te horen. Met alles dicht overigens niet, dus ik verwacht wel te slapen.

Vervolgens zijn we naar het haventje van Long Beach gelopen, wat heel leuk bleek te zijn. We hebben een korte boottrip gemaakt, de Queen Mary en het zeegat bewonderd, en een heel amerikaans hapje gegeten bij Gump Shrimp. 

De komende dagen staan in het teken van de Coast Highway 1. Morgen een poging wagen om de camper in Venice Beach te parkeren, en te fietsen. Als er weer wifi gloort, ben ik weer bij jullie terug! Met hopelijk fietsfoto’s, en nog veel meer!